раздвоены,нагаварыцца,затуханне,,паунаводны,нарасказваць
Рамантызм – надзвычай важны этап у развіцці культуры, гэта сапраўдная рэвалюцыя ў мастацтве, не толькі ў літаратуры. Рамантыкі падпарадкавалі сабе тэатр, жывапіс, музыку, філасофію, многія гуманітарныя навукі. А ў літаратуры тэмп развіцця надзвычай паскорыўся, новыя плыні і напрамкі ўзнікалі і развіваліся нават за месяцы. Як ні ў адну іншую эпоху, літаратура рамантызму звязана з філасофіяй. Рамантыкі сцвярджалі веру ў панаванне духоўнага пачатку ў жыцці, падпарадкаванне матэрыі духу.
Адным з выдатных пісьменнікаў-рамантыкаў быў Ян Баршчэўскі. Вяршыняй творчасці пісьменніка стала кніга "Шляхціц Завальня, або Беларусь у фантастычных апавяданнях". Яна складаецца з чатырнаццаці апавяданняў міфалагічна-фальклорнага зместу, сюжэты якіх скаладаюць аповеды падарожнікаў у доме шляхціца Завальні падчас доўгіх зімовых вечароў. Усе апавяданні глыбока павучальныя і ў той жа час займальныя.
Найбольш цікавыя апавяданні "Плачка" і "Сын Буры". "Плачка" - адно з самых незвычайных апавяданняў кнігі. У гэтай гісторыі апісваецца незвычайная прыгожая кабета, якая з'яўляецца ў пакінутых дамах, у пустых касцёлах і на руінах. На яе вачах заўсёды блішчэлі слёзы, з-за таго людзі называлі яе Плачкай. Вобраз Плачкі сымвалізуе, што ў чалавека на першым месце павінны быць не матэрыальныя, а духоўныя каштоўнасці. Яна плача, бо іх, каштоўнасці, не бачаць, не разумеюць, ганяюцца за ўяўным, несапраўдным.
У апавяданні "Сын Буры" сляпы Францішак расказвае пра сваю сустрэчу з дзіўным пілігрымам, які назваў сябе Сынам Буры. У час буры гэты чалавек не хаваўся ад дажджу і ветру. Сын Буры расказаў, як некалі каля беднай хаціны сваіх бацькоў спаткаў Плачку, апранутую ў сукенку вясёлкавых колераў і з кветкамі на галаве. Плачка паказала юнаку далёкі свет, над якім пад аблакамі кружылі арлы. Хлопе вырашыў пабачыць, што дзеецца на свеце, і з таго часу блукае па зямлі. Сын Буры - чалавек, апантаны вечнай прагай творчасці, пошуку ісціны, пазнання, дзеяння.
Вобразы Плачкі і Сына Буры арыгінальны і не сустракаюцца ў іншых славянскіх літаратурах. Кніга "Шляхціц Завальня" ўздымае перш за ўсё маральна-этычныя праблемы. Але паўстаюць яны ў цікавых міфалагічных вобразах.
Влад это ты?! ответь в чате если это ты напиши я
не пардон не магу не пардон не магу не пардон не магу
На сваім падворку і сабака - пан.
Быў бы сад, а салаўі прылятуць.
Твае коні - ты й пільнуй.
Сытага сабаку не падкупіш.
Няма ані цыбулькі, ані ўкрышыць ува што.
Гаспадарку весці - не барадой трэсці.
Лепей дома на саломе, чым замужам на падушках.
1.лясок,лясочак
2.цямнець цьма
3.твар
4.1) 4) 5)
Объяснение:
Пимен Панчанка казау "и усё милагучна для слыху майго: и звонкае "дзе" и густое "чаго".
Якуб Коласа писак "ад прадзедау спакон вякоу мне дастадася спадчына".
Францишак Багушэвич гаварыу "наша мова святая, бо яна нам ад Бога дадзена"
Якуб Колас писау "мой родны Кут, як ты мне милы".
PS русское "и" заменить на белорусское и поставить, где нужно "у" нескладовае.
потому что Якуб Колас тоже имеет образование учителя
Замірае лета, заціхаюць далі, сірацее рэчкаб халадзеюць хвалі (Я. Колас).
Ноч мінае, зара над краінай усходзіць (П.Глебка).
Гляджу -- заявіўся дадому і шпак (П. Глебка).
Залатое жыта зжата, дажынаецца авёс (К. Буйло).
Я знаю цвёрда: свет да шчасця прыйдзе (К. Кірэенка).
Нізка плылі цяжкія хмары, сыпаўся калючы халодны снег (М. Лупсякоў)
Ісціна, адвечная як свет: шчасце ходзіць толькі ў пары з горам (Н. Гілевіч).
Мы пабраліся за рукі -- яны разарвалі наша кальцо (Я. Брыль).
3-зычны,звонки,парны, цв.,
й- зычны, санорны, няпарны, мякки
а-галосны, ненацискны
у- галосны, ненацискны
л'- зычны, санорны, парны, мякки
а- галосны, нацискны
л- зычны, санорны, парны, цв.
а- галосны, ненацискны
с'- зычны, глухи, парны, мякки
а- галосны, ненацискны
д'-зычны, звонки, парны, мякки
э-галосны, нацискны,
й- зычны, санорны, няпарны, мякки
а- галосны, ненацискны
н'- зычны, санорны, няпарны, мякки
а- галосны, ненацискны
у- галосны, ненацискны