Вуснае выказванне ,, мы , Беларусь, мы - народ таки "

У празрыстых лужынах - канчатак-ых, м.скл.

Незвычаных птушак - канчатак-ых, в.скл.

У беларускіх лясах- канчатак -iх, м.скл.

Галасістых шпакоу - канчатак -ых, р.скл.

Вадзяных раслiн - канчатак -ых, р.скл.

Розных жывёл - канчатак -ых, в.скл.

Гутарковы стыль

Функцыя (мэта): абменьвацца думкамi, iнфармацыяй, уражаннямi, пачуццямi з блiзкiмi, знаёмымi людзьмi.

Асноўныя адзнакi (рысы, стылярысы): непасрэднасць, натуральнасць маўлення. Форма дыялога. Экспрэсiўнаць, эмацыянальнасць маўлення. Выкарыстоўваюцца словы з канкрэтным значэннем.

Асноўныя моўныя сродкi: агульнаўжывальныя i гутарковыя словы, фразеалагiзмы. Назоўнiкi i прыметнiкi з ацэначнымi суфiксамi. Пытальныя, пабуджальныя i клiчныя сказы. Сказы са звароткамi.

Cфера ўжывання: вуснае маўленне i штодзённыя зносiны (гутаркi, запiскi, лiсты блiзкiм людзям).

Для мастацкага стылю вялікае значэнне маюць сродкі іншых стыляў, таму лічыцца, што ён увабраў у сябе розныя стылёвыя афарбоўкі.

У мове мастацкай літаратуры даволі часта выкарыстоўваюцца нелітаратурныя лексічныя элементы: прафесіяналізмы, прастамоўная лексіка, жарганізмы, дыялектызмы. Гэта патрэбна для моўнай характарыстыкі герояў, а таксама для дасягнення пэўнай экспрэсіі апавядання. Тэксты мастацкага стылю не проста нясуць інфармацыю, але яшчэ і ўздзейнічаюць на пачуцці і эстэтычныя ўяўленні чытача. Характэрныя асаблівасці мастацкага стылю — эмацыянальнасць, экспрэсіўнасць і вобразнасць.

Рамантызм – надзвычай важны этап у развіцці культуры, гэта сапраўдная рэвалюцыя ў мастацтве, не толькі ў літаратуры. Рамантыкі падпарадкавалі сабе тэатр, жывапіс, музыку, філасофію, многія гуманітарныя навукі. А ў літаратуры тэмп развіцця надзвычай паскорыўся, новыя плыні і напрамкі ўзнікалі і развіваліся нават за месяцы. Як ні ў адну іншую эпоху, літаратура рамантызму звязана з філасофіяй. Рамантыкі сцвярджалі веру ў панаванне духоўнага пачатку ў жыцці, падпарадкаванне матэрыі духу.
Адным з выдатных пісьменнікаў-рамантыкаў быў Ян Баршчэўскі. Вяршыняй творчасці пісьменніка стала кніга "Шляхціц Завальня, або Беларусь у фантастычных апавяданнях". Яна складаецца з чатырнаццаці апавяданняў міфалагічна-фальклорнага зместу, сюжэты якіх скаладаюць аповеды падарожнікаў у доме шляхціца Завальні падчас доўгіх зімовых вечароў. Усе апавяданні глыбока павучальныя і ў той жа час займальныя.
Найбольш цікавае апавяданне "Плачка". Гэта адно з самых незвычайных апавяданняў кнігі. У гэтай гісторыі апісваецца незвычайная прыгожая кабета, якая з'яўляецца ў пакінутых дамах, у пустых касцёлах і на руінах. На яе вачах заўсёды блішчэлі слёзы, з-за таго людзі называлі яе Плачкай. Вобраз Плачкі сымвалізуе, што ў чалавека на першым месце павінны быць не матэрыальныя, а духоўныя каштоўнасці. Яна плача, бо іх, каштоўнасці, не бачаць, не разумеюць, ганяюцца за ўяўным, несапраўдным.
Вобраз Плачкі арыгінальны і не сустракаецца ў іншых славянскіх літаратурах. Кніга "Шляхціц Завальня" ўздымае перш за ўсё маральна-этычныя праблемы. Але паўстаюць яны ў цікавых міфалагічных вобразах.

дакладнасць, агароднина

Аўтар у вобразе баьра паказвае не толькі жывёльныя якасці, але і чалавека. Бабёр падобны на бацьку, які клапоцціца пра сваю сям'ю.

Стары бабёр-гэта стары,клапатлівы і мудры бабёр. Ён помніў пра тое, што яму расказвалі старыя бабры, яго бауькі і ён ведаў , што толькі ён алўін можа прывесці туды сваю сям'ю. І ён вырашыў шукаць то места пра якое яму раскаўвалі. У канцы аповесці бабёр знайшоў тое месца і прывёў туды сваю сям'ю.

Чего блин?! даже переводчик не справляется...

ответ:какой именно разбор?

Объяснение:

Моего кота зовут Мурзик. Он у меня рыжий , в белую полосочку. Я часто с ним играю. Когда я ложусь спать, он запрыгивает ко мне и спит у меня. Один раз он выбежал на улицу, я очень боялся , что он потеряется . На него залаяли собаки , он очень испугался. Теперь Мурзик не выбегает на улицу. Мне очень нравится проводить с ним время. Хорошо, что он у меня есть!

1. Рашчэнне, рашчэмлены, расшчапiцца, расчараваны, расчэпка, рашчабятацца, рашчаць, расчына, рашчапляць, рашчадрыцца.

2. 1-е, 2-а, 3-i, 4-э, 5-а, 6-е, 7-е, 8-е, 9-д, 10-ы.

Объяснение:

Все слова из первого задания пишутся с буквой "ш/с", если часть "ра" входит в корень, если "рас"-приставка, а корень начинается с "шч", то они сохраняются. Касательно задания 2: "народу" пишется в случае, если подразумевается какой-либо конкретный народ; частица "не" всегда пишется с "е"; сочетание буквы основы "д" и суффикса "ск" сохраняется как "дск"; окончание существительных мужского рода второго склонения в родительном падеже - "а"; остальные буквы коренные.

1.а

2.б

3.в

4.б

5. Подходят а, б, в, так как с ними автор нас познакомил.